Kiedyś, gdy w mieście pojawiał się cyrk, wszyscy spieszyli, by kupić te kolorowe bilety i zasiąść na widowni. Wciąż pamiętam, gdy poszłam do cyrku z rodzicami. Siedziałam w ostatnim rzędzie zachwycając się tymi wszystkimi akrobacjami pod czerwono żółtym namiotem. Groźnie wyglądające tygrysy, śmieszne klauny i artystki ubrane w kolorowe stroje. Naprawdę chciałabym cofnąć czas i ponownie spojrzeć na ten spektakl zafascynowanymi oczami dziecka. Wtedy wszystko wyglądało zupełnie inaczej. Niczym bajkowa kraina, w której wszyscy zawsze się uśmiechają. Teraz jestem starsza i wiem, że to tylko iluzja, jak wszystko inne. Właśnie to można dostrzec w filmie „Woda dla słoni”, który jest oparty na książce Sary Gruen.

Już na początku poznajemy głównego bohatera Jacoba Jankowskiego, syna polskich emigrantów. Można go określić jako szczęśliwego studenta z planem na przyszłość. Wszystko, jednak ulega zmianie, kiedy jego rodzice giną w wypadku samochodowym. Wraz z utratą rodziny traci dach nad głową oraz cel w życiu. Wkrótce, jednak ponownie go odnajduje, gdy spotyka na swojej drodze cyrk braci Benzini. Tam zakochuje się w Marlenie, żonie bezwzględnego dyrektora cyrku.

Na początku nie byłam przekonana co do tego filmu, myślałam, że będzie to kolejny romans, który przekroczył granice. Głównie skusiłam się dla niego z powodu Robert’a Pattinson’a, aktora, który nie ma co ukrywać, kupił mnie rolą Edwarda w „Zmierzch”. Muszę jednak przyznać, że „Woda dla słoni” pozytywnie mnie zaskoczyła.

Od razu zakochałam się w kostiumach, muzyce i sposobie, w jaki był przedstawiony czas akcji. Widać, że wielu ludzi włożyło serce w robienie tego filmu z dobrym efektem. Nie szukałam żadnych minusów na siłę, jednak rzucił mi się w oczy dość istotny szczegół. Pomiędzy aktorami trudno jest dostrzec jakąkolwiek chemię, dlatego wygląda to nieco wymuszenie. Mimo wszystko nie spisuje całej gry aktorskiej na stratę. Jak już wspomniałam wiele osób musiało się starać o ten film.
Nie mogę się doczekać, aż w moje ręce wpadnie książka. Mam nadzieje, że będzie jeszcze lepsza od swojej ekranizacji.