Moja interpretacja tytułu:
Główny bohater trafia do więzienia, gdzie z początku nie potrafi się odnaleźć, ale z czasem przyzwyczaja się do niego i zadomawia się tam tworząc symetrie ze swoim wcześniejszym życiem, życiem na wolności...

dla mnie to bardziej kwestia symetrii w ogólności, tj mamy intelektualistę, który siedzi za świadome faktyczne zabójstwo, którego winy nie odczuwa i gościa, który siedzi za niewinność i usilnie próbuje znaleźć dla tego logikę. jak sam mówił int, świat nie ma sensu i samemu trzeba mu go nadać (jakoś widzę tu dostojewskiego) - być może znajdowanie symetrii właśnie w tym miejscu jest takim porządkowaniem. na prostszym poziomie to kwestia odpłat wśród więźniów - jak machnacki ratował albercika, że to jego kolka, ten się odwdzięczył broniąc go przed typkami (symetria jako kwestia najprostszej uczciwości). a ostatnia sprawa, zabicie tego grubasa, to chyba złamanie całej symetrii, jak dla mnie, bo to było działanie prewencyjne, jeszcze bez żadnego konkretnego odniesienia (potem będzie to kara)